Yalnızım yine
Yersiz, yurtsuzum
Uykusuzum, sana susuzum.
Koptum dalımdan yaprak misali
Sürüklendim...
Karşı koyamadım yokluğunda çıkan fırtınaya
Her bir parçam dağıldı ayrı yerlere.
Yoruldum savrulmaktan
Ordan oraya.
Yıkıldım...
Çelme taktı hayat
Ezildim ayaklar altında.
Kalktım yapıştığım kaldırımdan
Emekledim dizlerimin üstünde
Geldiği yöne gittim dalga seslerinin.
Göremedim
deniz mavisi gözlerini
Sokak lambasından sızan ışıkta.
Diyemedim...
Geliyorum sana bir daha dönmemecesine
Aç kollarını hadi al beni sonsuz çarşafına.
Bırakmadılar ki, geleyim
Yem oldum bilmediğim oltaların kancasında.
Ateş oldum önce acımadan yaktılar
Kor oldum, küle döndüm.
Oyun oynadılar
Kör oldum
Körebe oldum.
Ben istemeden gözlerimi bağladılar.
Dilek Sünbül
C.tesi Eyl. 13, 2008 5:04 pm